1207 wurde der Streit zwischen dem Kloster Saalfeld und Veilsdorf um die Kirche zu Coburg durch die Vermittlung einiger päpstlicher Abgesandter beigelegt und zwar derart, dass das Kloster Veilsdorf gegen Zahlung von 17 Silbermark und einem Fortwerks in Mechsdorf seinen Ansprüche auf die Coburger Kirche aufgab.

Sachsen-Coburgische Historia Original von Georg Paul Hönn

Nachdeme wegen der Kirche zu Coburg sich zwischen dem Kloster Saalfeld und dem Kloster Veilsdorff Strittigkeiten ereigneten / so wurden solche auf unterhandlung einiger päbstlicher Delegatorum dergestalt baygeleget / daß Veilsdorff ihren daran habenden Rechten und Anspruchen / gegen Empfang 17. Marck Silbers und eines Vortvercks zu Mechsdorff renunciret, wieder hierüber auffgerichtete Receß / welchen ich auch anderen Orthen allegiret, und dahero bayzusetzen / nöthig erachtet / in mehren in sich hält: In nomine patriis filii & spiritus sancti. Ego Waldevero divina miseratione Abbas S. Burckhardi &ego Godefridus Abbas S. Stephani &ego Wilhelmus Decanus novi monasterii judices 2 sede apostolica delegati omnibus Christi fidelibus, ab quos praesens scriptura pervenerit salutem in vero salutari. Scire cupimus omnes presentes paginas insepcturos, quod com apostolica auctoritate citassemus Abbatem &conventum in Salvevelt ab una parte &Abbatissam &conventum in Vilesdorf ab altera, partibus in judicio comparentibus per sedulas &diligentes suggestiones persuasimus, quod se super causa, quae inter ipsas vertebatur, submiserunt arbitrio Monachi de Cella &Magistri Zacharie Canonici Misnensis &Magistri Wernheri &domini Theodorici Canonicorum sancti Johannis in monte Wirzeburg sub pena 50. marc. fini argenti, qui arbitri discordiam ad optatam concordiam redegerunt in hac form pro cause que vertebatur inter Abbatem &conventum de Salvelt ab una patre &Abbatissam &conventum in Vilesdorff ab altera super ecclesiam in COBURG, Abbas &Conventus in Salefelt pro restauro sive jure suo &omnibus attinentiis libere &liberaliter tradent in proprietatem ecclesie S. Michaelis in Vilesdorff perpetui detinendum. Ad hec solvent dicte ecclesie XVIII. marcas talis argenti, quale consuevit in presentibus illis dari pro bono & puro. Terminus autem solutionis hujus pecunie taxatus est ita, quod in purificatione beate Virginis proximo venture solvet Abbas medietatem summe prelibate qui in nativitate domini proxima post dictum festum purificationis residuam dabit medietatem; cum hac vero summa pecunie ecclesia in Vilesdorff comparabit predium quod possit pro restauro ostendi; cavebit Abbas per fidejussores idoneos, quod in terminis illis sine protractione solvet pecuniam prefinitam. Vice versa Abbatissa &Conventus renunciabunt omni juri quod habeant vel quod videbantur habere in ecclesia &in universo burgo Choburg, quod antiquibus dicebatur Trafalistatm, ratione parochie in Modere alias etiam villas quas idem Prepositus de Choburg a decem annis actenus in spiritualibus procuravit sine lite. Ita eas de cetero eodem jure sine omni questione libere possidebit, similiter Abbatissa illas villas in Modere sine questionie tenebit. Si qua vero partium huic arbitrio contraire voluerit, alteri parti arbitrium servare volenti solvat pro petia 50. marcas fini argenti, negocio in priore statu nihilominus perdurante. Superscriptum igitur arbitrium sicut racione prima est conceptum &racionabiliter publicatum, ne altercationes de cetero vel inimicitie ex predictis resultent, auctoritate apostolica confirmamus &sigillorum nostrorum impressione duximus roborandum, ut in futuro tempore majus robur valeat obtinere. Acta sunt hec anno dominice incarnationis M. CC. VII. indictione IIII. anno pontificatus domini Honorii Pontificis in primo IX. Kal. Junii.